Leuk dat je deze blog leest! Dit jaar is dit pas het tweede artikel dat ik schrijf... Een prachtige kans om in December het aantal artikelen dus te verdubbelen ;-) Maar serieuzer: je krijgt zo dadelijk een stukje uitleg waarom het zo lang stil bleef en hoe dat verliep. Dit artikel gaat dus (meer dan andere artikelen) over mijzelf.
Verder lees je in deze blog een korte introductie wat mijn plannen zijn met een serie over 'huwelijksrelaties'.
Welkom!
Hoe gaat het?
Wie eerder artikelen las op deze blog weet wellicht dat ik dat een lastige vraag vindt. 'Naar omstandigheden goed!' is vaak een antwoord waarmee ik me er vanaf maak.
En ook hier in dit artikel ga ik niet uitgebreid uitweiden over de medische conditie van mijn spierziekte (FSHD). Kort samengevat: het gaat langzaam achteruit. 'Langzaam' wil zeggen dat er niet per week/maand grote veranderingen zijn. 'Achteruit' wil zeggen dat ik over een langere periode kijkend beduidend meer last heb van de spierziekte. Meer hoofdpijn, snellere overbelasting van spieren bij dagdagelijkse bezigheden etc.
Het gevolg is dat ik minder kan doen dan pak hem beet een jaar geleden. Ik leg het wel eens zo uit: het aantal puzzelstukjes dat ik wil leggen blijft gelijk, maar de doos waar ze in zouden moeten passen wordt kleiner. Dus moet ik keuzes maken wat ik nog wel doe en niet doe.
Of een andere vergelijking als je niet zoveel op hebt met puzzelen: ik vergelijk mijn spieren wel eens met batterijen. Als je bijv. een mobieltje hebt met een steeds slechter werkende batterij, gaat die sneller leeg, zelfs als je er minder mee doet dan vroeger. Meer opladen (rusten in mijn geval) helpt wel even om de batterij weer op te laden, maar nóg langer opladen (nog meer rusten) maakt de batterij niet beter. Vertaalt naar mijn leven: ik kan nog heel wat spieren eventjes 'normaal' gebruiken, maar ze zijn snel uitgeput bij 'gewoon' dagelijks gebruik. En dat heeft impact op ongeveer het hele dagelijkse leven: lopen, zitten, liggen, praten, rolstoel bedienen, typen, mobiel gebruiken, eten koken, klussen etc. Niet zo'n vrolijk verhaal dus. Vreemd genoeg ben ik juist dankbaarder dan vroeger voor de dingen die ik nog wél kan.
Waarom geen blog-artikelen?
Die vraag kreeg ik afgelopen jaar regelmatig. 'Wanneer komt er weer een nieuw artikel? Werkt mijn aanmelding nog wel, ik krijg geen updates.. etc.' En er kwamen ook nieuwe abonnees bij. Google doet zijn werk. Diverse artikelen worden regelmatig gevonden door nieuwe lezers, wat leuk is om te merken!
Waarom er dan toch geen nieuwe artikelen kwamen? Ik kwam er domweg niet aan toe. Met de adviesgesprekken/hulpverleningstrajecten die ik doe is de week vaak al zodanig gevuld dat er (te) weinig tijd overblijft. Ik wil daarin andere keuzes maken omdat, zoals ik al schreef, het aantal dingen dat ik per dag kan doen afneemt - en ik wil juist níet dat dit soort activiteiten sneuvelt.
Waarover gaat het komende tijd?
Ik heb al heel lang de wens om een serie artikelen te schrijven over huwelijksrelaties. Het gaat op deze blog vaak in het algemeen over relaties in de brede zin van het woord: familierelaties, collega's, vrienden etc. Maar nu gaat het dus over wat in de vakliteratuur 'romantische relaties' heet. Ik ben in mijn werk de afgelopen jaren in toenemende mate betrokken bij stellen die wat hulp (of soms veel hulp) nodig hebben in hun relatie. Jonge stellen, oude stellen, stellen met kinderen, stellen die willen scheiden (of waar één van beiden dat wil), stellen die na hun scheiding juist weer bij elkaar willen komen, stellen waar een 3e (of 4e/5e etc.) in het spel kwam etc.
De Contextuele Benadering waarover het in deze blog veel gaat, biedt een veelheid aan gezichtspunten op het onderwerp huwelijksrelaties. In de komende artikelen wil ik je meenemen op een rondreis langs al die gezichtspunten.
Voor wie schrijf ik over 'huwelijksrelaties'?
Ik besef heel goed dat het onderwerp huwelijksrelaties voor alle lezers verschillend kan binnenkomen. Ook al heeft lang niet elke lezer een partner en zijn er in het leven van veel lezers (gelukkig) geen huwelijksproblemen, toch kent (vrijwel) iedereen wel mensen die wél een steuntje in de rug kunnen gebruiken. Concreet schrijf ik dus niet alleen voor een publiek dat het zelf op zijn/haar eigen huwelijksleven moet kunnen toepassen, maar ik schrijf juist ook voor de omgeving. Want als íets me scherp duidelijk is geworden de afgelopen jaren, is het de waarde van die omgeving voor mensen die iets moeilijks meemaken in hun huwelijk. Soms hebben die 'omstanders' vooral een negatieve rol, vaak lijkt het dat de omstanders zich geen raad weten wat ze zouden moeten doen en soms blijkt dat de rol van omstanders cruciaal is voor het echtpaar dat (tijdelijk) problemen ervaart. Als iedereen iets meer weet over hoe je naar huwelijken kunt kijken en wat je zou kunnen doen als je problemen ziet, is dat hopelijk tot zegen van velen.
Geen een-richtingsverkeer: jouw input/vragen is welkom!
Dit jaar kreeg ik diverse keren reacties van mij onbekende lezers. Dat was een mooie aanmoediging om toch weer de draad op te pakken met schrijven. Nog belangrijker: met jouw reactie of vraag kan ik de volgende artikelen nog actueler en interessanter maken. Aarzel dus niet en stuur me je vraag of reactie!
En hoe gaat het nu?
Ik zal eerlijk zijn: het voelde als een drempel om weer te gaan schrijven. Er waren de afgelopen maanden ook veel andere zaken die aandacht vroegen. Zo mochten we (mijn vrouw en ik) een mooie reis maken voor onze stichting Little Blue Sheep. Meer over die reis vind je via deze link. En ik mocht meewerken aan een nieuwe ontmoetingsdag van de werkgroep Noord van de Spierstichting. Daarvoor maakte ik een aantal filmpjes + werkvormen die tijdens hun ontmoetingsmiddag werden gebruikt. Leuk om zo'n nieuwe vorm te ontwikkelen.
Maar nu is er gelukkig weer tijd voor deze blog. Het voelt als een opluchting dat het er weer van komt. Ik wil er niet mijn 'eigenwaarde' aan ontlenen, maar tijd maken en keuzes kunnen maken om te doen wat ik écht graag wil geeft wel het gevoel dat ik weer wat meer 'in control' kom. Herken je daar iets van in jouw leven?
Nog even iets belangrijks...
Wil je dit artikel of deze blog delen? Je helpt er een ander mee én mij! En dat is voor jezelf denk ik ook een prettig gevoel. Probeer maar eens ;-)
Delen kan heel simpel met de icoontjes hieronder naar Facebook, Twitter, LinkedIN of als link die je bijv. kunt e-mailen.
Wil je updates per e-mail ontvangen als er een nieuwe blog is? Schrijf je dan hieronder in. Let op: de e-mails komen bij sommige mensen in hun map voor ongewenste-mail. Als je de afzender als 'vertrouwd' accepteert gebeurt dat niet weer.
Hoi Marnix, ik ga jou uitgebreid schrijven binnenkort. Heb alles meegemaakt waarover jij schrijft. Misschien maak ik er wel een algemene vraag van...Groet, Margreet